Masz wstydliwy problem? Wypróżnianie się sprawia Ci ból?
Cierpisz na zaparcia i biegunki, często z domieszką krwi lub śluzu?
Nie bagatelizuj tych objawów. Już dziś zapisz się do proktologa.
Proktolog zajmuje się chorobami końcowego odcinka przewodu pokarmowego: odbytnicy (część jelita grubego), kanału odbytu i odbytu. Diagnozuje i leczy m.in. takie schorzenia, jak: hemoroidy, ropień okołoodbytniczy, szczelina odbytu, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, polipy odbytnicy, rak jelita grubego. Pacjenci, którzy zgłaszają się do proktologa, borykają się zwykle z następującymi problemami zdrowotnymi:
Waldemar Szabłoński jest doktorem nauk medycznych i specjalistą proktologiem z doświadczeniem w diagnostyce oraz leczeniu chorób odbytu i odbytnicy, m.in. żylaków i szczelin odbytu, kłykcin i polipów. Przeprowadza endoskopie: wziernikowanie odbytu i odbytnicy (anoskopia, rektoskopia) z pobraniem wycinków i diagnostyką histopatologiczną. Dr Szabłoński przyjmuje w Centrum Medycznym Medical Concierge.
Jak przebiega badanie proktologiczne?
- opowiada dr n. med. Waldemar Szabłoński
pozwala na ocenę stanu kanału odbytu oraz końcowego odcinka odbytnicy
pozwala na ocenę stanu odbytu, kanału odbytu oraz odbytnicy, a także wstępną diagnozę wielu zmian chorobowych
pozwala na ocenę stanu kanału odbytu oraz końcowego odcinka odbytnicy oraz pobranie wycinka do badań
Hemoroidy to guzki krwawnicze naturalnie występujące w kanale odbytu. Stan patologiczny (żylaki odbytu) występuje, gdy są one objęte stanem zapalnym. We wczesnych stadiach choroby zwykle pomaga leczenie zachowawcze – dieta bogata w błonnik i aktywność fizyczna, wspomagane leczeniem farmakologicznym. Wypadające hemoroidy wymagają leczenia z zastosowaniem metod mających na celu doprowadzenie do ich zaniknięcia lub zmniejszenia. Najczęściej zaleca się zakładanie gumek na żylaki (metoda Barrona), wstrzyknięcie w pobliże żylaków środka powodującego ich obkurczanie, fotokoagulację oraz krioterapię (wymrażanie). W przypadku dużych lub zakrzepłych i niemożliwych do samodzielnego odprowadzenia hemoroidów zaleca się ich chirurgiczne wycięcie.
Przyczyną powstawania ropni okołoodbytniczych jest zablokowanie ujścia gruczołów okołoodbytowych. Brak odpływu śluzu z gruczołu szybko prowadzi do zwiększonego wzrostu flory bakteryjnej, a to z kolei skutkuje uformowaniem ropnia okołoodbytniczego. Objawem choroby, oprócz ogólnego osłabienia, jest ból o różnym nasileniu, często silny, ostry, czasem pulsujący, zlokalizowany w okolicy odbytu, nasilający się podczas siedzenia, kaszlu oraz parcia na stolec. Ropnie okołoodbytnicze są leczone chirurgicznie, wspomagane w niektórych przypadkach leczeniem przeciwbakteryjnym, np. w postaci antybiotykoterapii celowanej. Uzupełnieniem chirurgicznego leczenia ropnia są nasiadówki z roztworów antyseptycznych wykonywane 3–4 razy dziennie
i po każdym oddaniu stolca, co pozwala na utrzymanie prawidłowej higieny okolicy odbytu.
Szczelina odbytu to ranka w kanale odbytu powstająca w wyniku dużego napięcia końcowego odcinka kanału odbytu (na skutek wysiłku fizycznego, uporczywych zaparć i/lub zwiększonego napięcia zwieraczy odbytu). Biegnie podłużnie wzdłuż osi długiej kanału odbytu i jest zlokalizowana najczęściej od góry (od strony pleców,) rzadziej od dołu (od strony pochwy u kobiet, od strony moszny u mężczyzn). Leczenie szczeliny odbytu może być zachowawcze (dieta bogata w błonnik, preparaty zmiękczające stolec, leki przeciwzapalne i zmniejszające napięcie zwieraczy), natomiast w uzasadnionych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne (np. w nawrotach choroby), cieszące się dużą skutecznością.
Polipy to uwypuklenia błony śluzowej jelita grubego ponad jej powierzchnię. Należą do nowotworów łagodnych: większość z nich nie powoduje objawów i jest wykrywana przypadkowo w trakcie badania endoskopowego. Jednym z narzędzi w diagnostyce polipów jelita grubego jest rektoskopia, która pozwala jednocześnie na usunięcie zmian w zakresie do 23 cm od brzegu odbytu.
Diagnostyka jest niezwykle ważna w leczeniu chorób końcowego odcinka przewodu pokarmowego. Zmiana rytmu wypróżnień, zaparcia, biegunki, często z domieszką krwi lub śluzu, parcie na stolec, niedokrwistość, bóle brzucha – to objawy, które powinny nas zaalarmować i skłonić do niezwłocznej wizyty u lekarza. Nie ignoruj ich, zapisz się na wizytę już teraz!